365 *4

بی‌ستاره‌ی من چهار ساله شد. سیاره‌ی کوچولوی دورم که کلی دورتر از آدما، یه گوشه‌ی کهکشان، کلی دلتنگی، غم، شادی، ذوق و ... رو تو خودش جا داده. رو سیاره‌ی کوچولوم جا خوش کردم و ازینجا آدما رو نگاه می‌کنم. جایی که تو دید آدما نیست. و چه خوب که نیست. که اگه بود دیگه نبود. تولدت مبارک بی‌ستاره‌ی من. :)